ЛОИҲАИ ЭҶОДИ. «ДУХТАНИ ДОМАН» ИНТИХОБИ ЛОИҲА

Ман ба фарорасии соли хониш аз модарам хоҳиш намудам, ки ба ман доман (юбка)-и нав харида диҳанд. Модарам гуфтанд, ки матояшро харида медиҳам ва ба ҳамсояамон медӯзонем. Ман аз суханони модарам бисёр хурсанд шудам, чунки ҳамсояамон дӯзандаи моҳир буданд. Дар охириҳои моҳи июл матоъро харида ба дӯзанда овардем, он кас маро нағз қабул карданд ва аз ман ченак гирифтанд. Ваъда доданд, ки баъд аз як ҳафта тайёр мешавад. Ман хурсанд шудам. Пас аз як ҳафта ба назди дӯзанда (чевар) рафтам он кас гуфтанд, ки корам бисёр ва кӯдаки хурд дорам, ҳоло доманатро тайёр накардаам. Ман аз ин гуфтаҳои дӯзанда ғамгин гаштам, чунки ман тезтар мехостам онро бубинам. Ман ба дӯ- занда гуфтам, ки ман ба корҳоятон ёрй мерасонам ва кӯдаконро нигоҳубин мекунам, Шумо домани маро тезтар дӯзед. Он кас розй шуданд. Ман ҳар рӯз омада кӯдаки дӯзандаро нигоҳубин мекардам ва ба корҳои рӯбичини хона ёрй мерасонидам, лекин доманам ҳеҷ не ки тайёр шавад. Ман қариб 1,5 моҳ доманамро интизор будам ва бисёр заҳмат кашидам. Ба худ қавл додам, ки агар дар оянда омӯзгор, духтур муҳандис шавам ҳам, ҳунари дӯзандагиро ҳатман ёд мегирам. Хушбахтона дар мактабамон дарси «Технология» вуқуд дорад, вақте, ки синфи, 9 шудам мав- зӯи мо «Дӯхтани доман» буд. Ман ки ба худ қавл дода будам бо шавқу ҳаваси зиёд гуфтаҳои муаллимаро иҷро мекардам