Ҳуқуқи муаллиф ва ҳуқуқҳои вобаста ба он ба маънои субъективй чист?

$А) ба маънои қоидаҳои рафтори муҳими ҷамъиятиро меомузад;

$В) муносибати муаллифро бо дигар иштирокчиёни ҳуқуқи муаллифи тавассути меъёрҳои ҳуқуқи ба танзим ме- дарорад ва муносибатҳои муҳими ҷамъиятиро танзим мена- мояд;

$С) ба маънои субъективӣ – ҳуқуқи муаллифи ин ҳуқуқ- ҳои муайян ба асарҳои илм, адабиёт ва санъат, ки ба шахси алоҳида (муаллиф) ё ворисони у таалуқ дорад фаҳмида ме- шавад;

$^) ба маънои объективӣ – ҳуқуқи муаллифи аз маҷмуи меъёрҳои ҳуқуқӣ иборат мебошад, ки муносибатҳои ҷамъия- тиро вобаста ба офаридан ва истифодаи асарҳои илм, ада-

$Е) ба маънои субъективӣ тамоми ҳуқуқҳои вобаста ё вобаста набудани асарро давлат оид ба ҳуқуқҳои муаллиф кафолат медиҳад, ба истиснои дигар ҳолатҳое, ки дар қонун пешбини шудааст;