- яроқи худро дар ҳолати коршоям нигоҳ дорад, аз он дақиқ пар- ронда тавонад, натиҷаи тирпаррониро мушоҳида карда моҳирона онро дуруст кунад;
- майдони ҷангро мушоҳида карда дар бораи нишонҳои ошкоргар- дида (мерганҳо, пулемётчӣ, қувваи зиндаи душман, командирони душ- ман, сарбозони фаъол) ба командир хабар диҳад, бо супориши коман- дир ё мустақилона онҳоро бо оташ нест кунад, воситаҳои нишонгир ва назоратии мошинҳои ҷангиро аз кор барорад;
- дар дилхоҳ маҳал зуд самтгирӣ карда тавонад, хуб худро ниқоб- корӣ кунад, худро ба душман ошкор накунад, аз ҳар як ноҳамвориҳои маҳал истифода бурда пуртоқат бошад, нишонҳои заруриро ёфта бо тири якум ва дар муддати кӯтоҳ онҳоро нест кунад;
Инчунин кобед
Фалсафаи дин
Дар доираи маорифи исломӣ ҳангоми муайян намудани ҷою мақоми илми фалсафа баъзан ихтилофи ақида дар …