$А) хукуки муаллиф ба асаре, ки махсули эходии ду ва ё зиёда шахсон хисоб меёбад (хаммуаллифи), муштаракан ба хамаи муаллифони он тааллук дорад, сарфи назар аз он, ки асари мазкур як чузъи томи таксимнопазирро ташкил меку- над ва ё аз кисматхои чудогонаи дорои ахамияти мустакил таркиб ёфтааст;
$В) хукуки муаллиф ба асаре, ки махсули эходии ду ва ё зиёда шахсон хисоб меёбанд ва онро ду нафар эчод кардааст;
$С) хаммуаллифи ин фаъолияти ду муаллиф барои на- виштани аср мебошад,ки онхо бо хам асарро офаридаанд;
$^) хаммуалифи дар конунгузори пешбини нашудааст;
$Е) чавоби дуруст нест;