$А) ба маънои объективи хукуки муаллифи аз мачмуи меъёрхои хукуки иборат мебошад, ки муносибатхои чамъия- тиро вобаста ба офаридан ва истифодаи асархои илм, ада- биёт ва санъат танзим намуда хукукхои шахси ва молумул- кии муаллифонро мукаррар мекунад;
$В) ба маънои объективи хукуки муаллифи коидахои рафтори мухими чамъиятиро меомузад;
$С) муносибати муаллифро бо дигар иштирокчиёни ху- куки муаллифи тавассути меъёрхои хукуки ба танзим меда- рорад ва муносибатхои мухими чамъиятиро танзим мена- мояд;
$^) ба маънои объективи тамоми хукукхои вобаста ё вобаста набудани асарро давлат оид ба хукукхои муаллиф кафолат медихад, ба истиснои дигар холатхое, ки дар конун пешбини шудааст;
$Е) ба маънои субъективи хукуки муаллифи – ин хукук- хои муайян ба асархои илм, адабиёт ва санъат, ки ба шахси алохида (муаллиф) ё ворисони у тааллук дорад, фахмида ме- шавад;