Хусусиятхои дунёи моддй хамчуни объекти кашфиёт

Хусусиятхои дунёи моддй хамчуни объекти кашфиёт – ин сифати объективии мавчудаи объекти дунёи модди мебошад, ки пештар маълум набуд. Хусусият дар муносибати хамди- гари ин объект бо дигар объектхо ва ходисахо чой дошта, берун аз муносибат бо дигар хусусият ва ходисахо вучуд надорад. Хар як объект дорои хусусиятхои гуногуни мухим ва гайри мухим мебошад. Мачмуи хусусиятхои мухими объ- ект муайянии сифатии онро ташкил медихад, ки дар мачмуи объектхои якхеларо тавсиф менамояд. Объект кадом хусу- сиятхоро доро мебошад, аз он вобастааст, ки бо кадоме объ- ектхо он дар алокаманди карор дорад. Аз ин ру, мукаррар намудани хусусияти пештар номаълум зарури, вале унсури басандаи мазмуни кашфиёт намебошад. Дар баробари он бояд нишон дода шавад, ки бо кадом сабаб хусусият ошкор гардид, он чи натичаро ба вучуд меорад ва хангоми кадом ба хам алокамандихо ифода мегардад. Хамин тарик ошкор намудани хусусиятхои мухими навъи объект, маънои мукарар кардани муайянии сифатии объекти мавчуда, ново- баста аз ирода ва тафаккури инсон дар муносибат ба дигар объектхое, ки он дар алокаманди карор мегирад, мебошад.