Чамъият

Давраи нави тахаввули ислом аз нимаи аввали асри XVIII огоз гардида то имрузро фаро мегирад. Ин давра, аз назари хаводиси сиёси, тахаввулоти мафкуравию мазхаби, яке аз даврахои пурихтилоф ва серсамари таърихи Гарбу Шарк мебошад. Пайдоиши нахзати Ислох (Реформатсия)-и насрони ва ба дунболи он харакати Эхё (Ренессанс) ва Маорифпарвари, инкилобхои буржуози …

Мухимтарин вокеъаи соли сеюм газваи Ухуд аст. Ин чанг дар рузи шанбе хафтуми мохи Шаввол, сию дувуми мохи хичрат иттифок афтод. Абусуфён, пас аз шикасти Бадр, ки корвонро ба саломат бурда буд, молхоро дар «Доруннадва» нигох медошт, то барои тачхизонидани сипохи тозае чихати кисоси Бадр масраф кунад. Тамоми сохибони мол, …

Чунон, ки каблан ишора кардем, сарчашмахои асоси барои таърихи ислом ва шархи хол ва зиндагии Мухаммад (с) пеш аз хама Куръон ва Сунна (хадисхо) ба шумор мераванд, дар мартабаи дуюм аввалин китоби шархи холии Мухаммад (с) «Сирату-р-Расуллилох»-и Ибни Исхок (704- 767), ки дар тахрири Ибни Хишом (ваф. 834) ба мо …

МУКАДДИМАИ ХИЧРАТ ба Ясриб (Мадина). Пас аз ходисоти Тойиф, Мухаммад интизори мавсими хачро мекашид, то аз нав кабоили арабро ба дини хак даъват кунад. Лекин аксари аъроб аввалан аз руи чахолат, сониян, ба андешаи халалдор накардани муносибати худ бо сарони Курайш аз кабули даъвати у сар мепечиданд. Танхо соли ёздахуми …

Мувофики ривоёт худуди чихилсолаги Мухаммад (с) пай дар пай хобхо мебинад, ки онро (руъёи содик) номидаанд.[1] Ин хобхо дар рухияи у як дигаргунии куллие эчод карданд. У аз одамон канора гирифта, дар гори Хиро гушанишини мекард, хар вакт тушаву обаш, ки тамом мешуд ба хона меомад ва боз бо тушаву …

 Тойиф дар дувоздах фарсанг фосила, серуза рох аз Макка чойгир шуда буд. Дар ин шахр кабилаи Бани Сакиф мезист. Сарони Тойиф бо руасои Курайш додугирифт ва паймон доштанд. Дар ин ободи яке аз бутхои асосии аъроб Лот низ чой дошт. Рузе паёмбар бо Зайд ибни Хориса, ба ривояти дигаре танхо …

Омина модари паёмбар духтари Вахаб бинти Абдуманоф ибни Зухра ибни Килоб буд. Модари Омина аз авлоди Абдуддор буд. Издивочи у бо Абдуллох ибн Абдулмутталиб такрибан дар таърихи 569 сурат гирифт. Аз ин таърих дере нагузашта буд, ки Абдуллох бо корвон касди сафари тичорати ба навохии Шомро кард ва дар бозгашт …

Холо пас аз ошнои бо шароити чугрофиёи ва хаёти маънавию мазхаби ва фархангию-сиёсии Чазирату-л-Араб метавон гуфт, ки дар зиндагии ичтимои-иктисоди ва сиёсии аъроб чандон омил ва ангезахои фавкулода ва ошкоро муассире наметавон пайдо кард, ки баёнгари бевоситаи сабаби пайдоиши ислом дар ин сарзамин бошад.[1] Аз ин лихоз пайдоиши ислом низ …

Харчанд гахвораи ислом минтакаи махдуде аз нимчазираи Арабистон водии Хичоз аст, бо вучуди ин аксари мухаккикон, чи исломи ва чи исломшмносони гарби, хангоми баррасию тахкики таърихи пайдоиши ислом кушидаанд таърихи тамаддуни ин нимчазираро пурра инъикос кунанд. Шинохти васеъ ва хамачихатаи шароити пайдоиши ислом, пеш аз хама, барои дарки дурусти ахамияти …

Барои дурусттар шинохтани ислом ва оятхои алохидаи Куръон, донистани вазъияти рухию мазхаби, гароишхо ва эътикодоти динии аъроби чохилия аз манфиат холи нест. Умуман хусусияти таърихнигории ислом он аст, ки худи муаррихини исломи низ хеле муфассал дар бораи вазъияти сиёси, дини, суннатхо ва русуми аъроби чохилия, худоён ва ибодатгоххои онхо маълумот …